Pewne ilości błonnika pokarmowego niezbędne są również w diecie lekkostrawnej, dlatego nie należy ograniczać go radykalnie. Źródłem błonnika w diecie lekkostrawnej powinny być: młode, delikatne, rozdrobnione, pokrojone warzywa, dojrzałe owoce, delikatne pieczywo pszenne lub graham, drobne kasze, rozcieńczone soki z dozwolonych
Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść data publikacji: 09:14 Konsultacja merytoryczna: Lek. Aleksandra Witkowska ten tekst przeczytasz w 4 minuty Zbyt wysokie stężenie potasu we krwi jest stanem niekorzystnym dla zdrowia, a w skrajnych przypadkach zagrażającym życiu. Nadmiar potasu w organizmie może być wynikiem jego nadmiernej ilości w diecie, ale też konsekwencją problemów zdrowotnych. Jak objawia się nadmiar potasu, określany też mianem hiperkaliemii? W jakich produktach znajdziemy duże ilości potasu? Yulia Furman / Shutterstock Nadmiar potasu – kiedy występuje? Ile powinniśmy spożywać potasu? Jak objawia się nadmiar potasu? W jakich produktach znajduje się dużo potasu? Jak zmniejszyć spożycie potasu? Nadmiar potasu – leczenie Nadmiar potasu skutkować może niewydolnością nerek oraz cukrzycą Potas znajduje się w suszonych warzywach, mięsie czy niektórych owocach Zbyt wysokie stężenie potasu to stan, który wymaga leczenia Sprawdź swój stan zdrowia. Wystarczy odpowiedzieć na te pytania Więcej informacji znajdziesz na stronie głównej Onet. Nadmiar potasu – kiedy występuje? Nadmiar potasu jest wydalany z organizmu przede wszystkim przez nerki. Z tego powodu problemy ze zbyt wysokim poziomem tego pierwiastka w organizmie dotyczą często osób, u których stwierdza się problemy z nerkami i upośledzenie tego procesu. Jeśli takie zaburzenia występują, hiperkaliemia może być wynikiem nadmiaru potasu w diecie, zbyt wysokiej podaży tego pierwiastka w lekach, podaży pozajelitowej (np. płyny dializacyjne) czy krwotoków do przewodu pokarmowego. Do hiperkaliemii może też prowadzić zwiększone uwalnianie potasu z komórek. Wśród problemów zdrowotnych, które mogą powodować ograniczenie wydalania potasu przez nerki, znajdują się niewydolność nerek (ostra lub przewlekła), cukrzyca czy niedoczynność kory nadnerczy. Zobacz: Dieta przy niewydolności nerek - jak powinna wyglądać? Jakie składniki zawiera? Nadmiar potasu mający postać hiperkaliemii to zaburzenie elektrolitowe, które dzieli się na kilka stadiów. Hiperkaliemia łagodna występuje przy stężeniu potasu 5,5–6,0 mEq/l i zwykle nie wywołuje żadnych niepokojących objawów. W przypadku wzrostu poziomu potasu do poziomu 6,1–7,0 mEq/l mamy do czynienia z hiperkaliemią umiarkowaną, a stadium ciężkie rozpoznaje się w przypadku stężenia potasu wynoszącego 7,1 mEq/l lub więcej. Ile powinniśmy spożywać potasu? Nadmiar potasu w organizmie może być niebezpieczny dla zdrowia, jednak nie mniej niebezpieczny jest niedobór potasu, czyli hipokaliemia. W celu utrzymania prawidłowego stężenia tego pierwiastka we krwi zdrowym osobom zaleca się minimalne dobowe spożycie potasu w dawce 40–50 mmol. W diecie osób jedzących znaczne ilości warzyw i owoców podaż potasu może sięgać nawet 200 lub 250 mmol na dobę. Za to część populacji, w tym osoby starsze, przyjmuje jedynie 25 mmol potasu w ciągu doby. Zalecany poziom dziennego spożycia potasu wynosi 4700 mg. Jak objawia się nadmiar potasu? Nie zawsze nadmiar potasu można rozpoznać na podstawie symptomów. W przypadku potasu podwyższonego w stopniu łagodnym i umiarkowanym istnieje prawdopodobieństwo, że żadne objawy nie wystąpią. Do niepokojących dolegliwości, które mogą jednak wskazywać na nadmiar potasu, należą: objawy mięśniowe – skurcze, mniejsza siła mięśniowa, zmęczenie mięśni, porażenie mięśni czy drgawki; apatia, splątanie, parestezje; objawy ze strony układu sercowo-naczyniowego, w tym bradykardia, zmiany w EKG, dodatkowe skurcze serca. Czytaj też: Siedem najgorszych produktów dla twojego serca. Czego unikać? Ze względu na to, że objawy nadmiaru potasu mogą nie wystąpić lub być trudne w identyfikacji, w skrajnych przypadkach ciężkiej hiperkaliemii może dojść do śmierci. Śmiertelność z powodu hiperglikemii sięga nawet 35–67 proc. Należy pamiętać, że u osób zdrowych rzadko dochodzi do problemów spowodowanych nadmiarem potasu. W jakich produktach znajduje się dużo potasu? Wysoki poziom potasu we krwi może być w pewnym stopniu zależny od diety. Na dietę bogatą w potas powinny zwracać uwagę szczególnie osoby, które mają problemy z nerkami lub z innych przyczyn występuje u nich ryzyko hiperkaliemii. Do produktów spożywczych o wysokiej zawartości potasu należą: mięso; ryby takie jak pstrąg, makrela, dorsz, szprot czy halibut; produkty wędzone, konserwy, przetwory rybne i mięsne; sole kuchenne o dużej zawartości potasu; świeże i suszone grzyby (poza świeżymy rydzami i maślakami); większość warzyw, w tym ziemniaki, pomidory, buraki, szpinak, rzepa, suche nasiona roślin strączkowych, bób, cukinia, kapusta czy czosnek; owoce suszone; owoce świeże takie jak banany, maliny, porzeczki, brzoskwinie, śliwki czy winogrona; otręby i płatki zbożowe; kasze; koncentraty. Czytaj też: Sól himalajska, morska czy kuchenna? Która jest najlepsza? Jak zmniejszyć spożycie potasu? W celu obniżenia potasu w codziennej diecie przede wszystkim należy świadomie układać jadłospis i zwracać uwagę na to, jakie produkty z jego wysoką zawartością lądują na naszym talerzu. Należy też w odpowiedni sposób przygotowywać posiłki. Zawartość potasu w ziemniakach oraz innych spożywanych warzywach możemy ograniczyć, krojąc je w drobne kawałki i mocząc w gorącej wodzie przez ok. 2 godziny. Po tym czasie warzywa należy dokładnie opłukać chłodną wodą, a następnie gotować w świeżej wodzie, a także wymienić ją jeszcze raz w trakcie gotowania. Na diecie ubogopotasowej można zjadać jedną porcję świeżych owoców dziennie. Na diecie ubogopotasowej zaleca się jeść więcej gotowanych warzyw, a surowe warzywa (oraz owoce) zjadać w małych ilościach. Wskazane jest też przestrzeganie zasad diety niskotłuszczowej, w tym przyrządzanie potraw w odpowiedni sposób – gotowanie, duszenie, smażenie beztłuszczowe i pieczenie w pergaminie. Na wydajniejsze wydalanie potasu z organizmu korzystnie wpływa codzienne wypijanie dużych ilości płynów, przede wszystkim wody. Jak uniknąć odwodnienia i przewodnienia? Ile wody należy pić dziennie? Nadmiar potasu – leczenie Zbyt wysokie stężenie potasu to stan, który może wymagać odpowiedniego leczenia. W celu obniżenia poziomu potasu stosuje się też leczenie farmakologiczne środkami takimi jak wodorowęglan sodu, salbutamol, albuterol czy żywice jonowymienne. Wykorzystuje się też leczenie dożylne wapniem lub glukozą z insuliną, a w razie potrzeby – szczególnie przy dużej hiperkaliemii – przeprowadza się hemodializę. Źródła Chamienia A., Gospodarka potasowa— podstawy teoretyczne i codzienna praktyka lekarska, [w:] Choroby Serca i Naczyń 2004, tom 1, nr 2, 97–107. Kuźniar-Placek J., Jaroszyński A., Hiperkalemia – jak ustrzec przed nią pacjenta? Opis przypadku, [w:] Medycyna Ogólna i Nauki o Zdrowiu, 2016, Tom 22, Nr 2, 158–160. Zaremba M. i wsp., Hiperkaliemia, [w:] Choroby Serca i Naczyń 2006, tom 3, nr 1, 36–40. potas nadmiar potasu witaminy i minerały Potas w organizmie - produkty bogate w potas i objawy niedoboru Potas znajduje się w każdej komórce ciała — bez niego nie ma życia. Niedobór potasu może skończyć się nadciśnieniem, zaś nadmiar — nawet zatrzymaniem pracy serca.... Emilia Gnybek-Ciosek Niedobór potasu - przyczyny, objawy i leczenie Niedobór potasu, czyli hipokaliemia pojawia się w wielu przypadkach. Potas ma ważny wpływ na funkcjonowanie organizmu, więc warto pamiętać o okresowych badaniach... Redakcja Medonet Magnez - właściwości, źródła, objawy niedoboru, suplementacja Magnez zaliczany jest do pierwiastków najcenniejszych dla zdrowia. Niestety wiele osób cierpi na niedobór magnezu, nie zdając sobie sprawy, jak poważne są tego... Marta Tomaszewska Cztery nietypowe objawy niedoboru żelaza. Nie wolno ich lekceważyć! Niedobór żelaza jest jednym z najbardziej popularnych deficytów substancji odżywczych na świecie i najczęściej dotyka kobiety. Niestety, choć żelazo występuje... Redakcja Medonet Biotyna – właściwości, objawy niedoboru, źródła witaminy B7 O korzystnym wpływie biotyny na stan skóry i paznokci wiemy już sporo. Ta organiczna substancja polepsza także wygląd naszych włosów. W jakich produktach... Monika Mazurek Jego niedobór wpływa na cały organizm. Oto znaki, że twoje ciało domaga się magnezu Problemy z pamięcią i koncentracją, nerwowość i skurcze w łydkach – to objawy, które wymieniamy bez wahania zapytani o niedobry magnezu. Nie zdajemy sobie sprawy... Hanna Szczygieł Produkty bogate w żelazo - dziewięć źródeł żelaza, które warto włączyć do diety Żelazo jest niezbędnym składnikiem odżywczym do prawidłowego funkcjonowania organizmu. Niedobór żelaza jest bardzo niebezpieczny, dlatego należy stale uzupełniać... Adrianna Stańczyk Cynk a prawidłowe funkcjonowanie układu odpornościowego. Rola cynku w organizmie Mikro i makroelementy zawarte w naszym organizmie biorą udział w setkach tajemniczych procesów biochemicznych niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania naszego... Redakcja Medonet Sposoby na suplementację żelaza. Źródła żelaza w diecie Częste zmęczenie, zawroty głowy, bladość skóry i osłabienie odporności to tylko niektóre skutki niedoboru żelaza. W przypadku przewlekłego niedoboru grozi nam... Zuzanna Opolska Znaki, że twój organizm domaga się potasu. Nie lekceważ! Hipokaliemia jest stanem charakteryzującym się zmniejszoną ilością poziomu potasu we krwi organizmu. Potas jest minerałem niezbędnym dla odpowiedniego... Redakcja Medonet
Długotrwałe przyjmowanie błonnika może doprowadzić do znaczącego spadku glikowanej hemoglobiny – pozwala to złagodzić objawy cukrzycy. Wydalanie szkodliwych substancji z organizmu Błonnik pokarmowy ma nie tylko zdolność chłonięcia wody, ale również innych substancji, jak wspomniane już trójglicerydy czy cholesterol.
Błonnik jest korzystny dla zdrowia. Nie należy jednak z nim przesadzać. Dowiedz się jak wpływa na ciało nadmiar błonnika może mieć negatywne konsekwencje, chociaż zasadniczo jest on dla nas zdrowy. Dowiedz się, jakie ryzyko wiąże się z jego nadmierną spożywanie błonnika służy zdrowiu. Wpływa on bezpośrednio na regulację ruchów układu trawiennego, a nawet poprawia a zdrowieBłonnik to nieulegające procesowi trawienia substancje rozpuszczalne i nierozpuszczalne. Znajdują się w produktach pochodzenia roślinnego takich jak owoce, warzywa, zboża i badania sugerują, że zapobiega on zaparciom, poprawia jakość mikrobioty jelitowej, zapobiega chorobom takim jak cukrzyca typu 2, nadciśnieniu i nowotworom. Dlatego instytucje takie jak Światowa Organizacja Zdrowia zalecają spożywanie błonnika w ilości około 25 gramów wpływa na ciało nadmiar błonnika?Chociaż składnik ten nie ulega trawieniu niesie ze sobą takie substancje jak cholesterol, pewne witaminy i minerały. Są one eliminowane wraz z błonnika może jednak powodować pewne komplikacje. Dowiedz się o nich z trawieniemNajpowszechniejszą konsekwencją nadmiaru błonnika są wzdęcia i dyskomfort w jamie brzusznej. Dzieje się tak często u osób do niego nieprzyzwyczajonych na przykład po spożyciu warzyw od ilości powstającego wówczas gazu, mogą pojawić się dolegliwości i ból. Ma to związek z nadmiarem gazów w obrębie układu trawiennego. Niektóre badania wskazują na to, że gdy dzienne spożycie przekroczy zalecane normy pojawić się mogą następujące objawy: Miękkie stolce i biegunka. Odwodnienie. Skurcze mięśni. Zahamowanie perystaltyki jelit w przypadku niedostatecznego nawodnienia. Zmienione wchłanianie pewnych minerałówNadmierne spożycie błonnika może negatywnie wpływać na odżywianie i zaburzać wchłanianie minerałów takich jak wapń, żelazo, miedź i one w skład nierozpuszczalnej części błonnika takich jak fityniany zawarte w płatkach zbożowych, związki żelaza pochodzące z soczewicy, grochu, szpinaku i bananów czy szczawiany zawarte w kalafiorze i fasoli. W efekcie zaburzony zostaje ich wchłanialności lekówBłonnik może też zmniejszyć wchłanialność leków takich jak antydepresanty, suplementy zawierające żelazo i środki na cukrzycę oraz nadczynność tarczycy np. metmorfina czy przyjmujesz któreś z nich, odczekaj 3 do 4 godzin przed spożyciem produktów z błonnikiem. Poza tym, omów z dietetykiem optymalną formę przyjmowania tego typu błonnika: jak go uniknąć?Zasadniczo, zaleca się, by błonnik w diecie zachował proporcję 3:1. Dominować powinna jego nierozpuszczalna wersja. Zawierają ją pełne zboża, fasola, groszek i większość dojrzałych takie jak marchew, dynia, cytrusy, suszone strączki, śliwki i płatki owsiane zawierają rozpuszczalny błonnik. Zaleca się więc spożywanie różnych warzyw i do spraw żywienia opracowali pewne zalecenia, których należy przestrzegać, by dostarczać sobie odpowiednich ilości błonnika. Oto niektóre z nich: 3 porcje warzyw dziennie. 2 porcje owoców dziennie. Lepiej w całości niż w postaci soku. 6 porcji produktów zbożowych dziennie – pod postacią chleba, płatków, makaronu czy ryżu. Zaleca się produkty pełnoziarniste. 4 – 5 porcji strączków tygodniowo. Nadmiar błonnika – o czym warto pamiętać?By ustrzec się przed konsekwencjami nadmiaru błonnika w diecie, warto kontrolować spożycie produktów takich jak strączki, pełne zboża oraz surowe owoce i pić odpowiednie ilości wody, by uniknąć odwodnienia. Jeśli dolegliwości nie ustępują, trzeba udać się do może Cię zainteresować ...
Nadmierne spożycie cukru jest przyczyną wielu schorzeń, w tym otyłości, miażdżycy, cukrzycy typu 2, próchnicy zębów oraz niektórych nowotworów. Coraz częściej mówi się także o tym, że nadmiar cukru w diecie prowadzi do choroby Alzheimera. O szkodliwym wpływie cukru na nasze zdrowie opowie dr n. med. Ewa Kempisty-Jeznach
31 lipca 2022, 6:53 Zobacz, jakie są niebezpieczne skutki przedawkowania cukru, których nie można lekceważyć.>>> >>>archiwumNie wszyscy wiedzą, że w ich organizmie jest za dużo cukru. Niestety, objawy mogą okazać się mylne. Nadmiar cukru nie jest dobry dla zdrowia. Zobacz, jakie są niebezpieczne skutki przedawkowania cukru, których nie można lekceważyć. To prawda, że cukier jest źródłem energii, jednak trzeba z nim uważać. Sprawdź, czy znałeś te ostrzegawcze sygnały, wysyłane przez twój organizm. Cukier jest podstawowym produktem spożywczym, który niesie za sobą wiele niebezpieczeństw. Stosowany jest w niemal każdym domu. Poza tym występuje on również naturalnie w węglowodanach, czyli w owocach, warzywach, zbożach i nabiale. Trzeba zaznaczyć, że występujący cukier może być dobry i zły. Ten drugi często występuje w podstawowych zakupach spożywczych i trzeba go unikać. Wiele kupowanych produktów zawiera w sobie niepotrzebny szkodliwy cukier. Warto zwracać na to uwagę, aby być świadomym klientem i ograniczać ten nadmiar. Zobacz, jakie są niebezpieczne skutki przedawkowania cukru, których nie można lekceważyć. Niebezpieczne skutki braku snu. Jak organizm reaguje na zbyt... Takie są objawy niedoboru witaminy B12. Zobacz skutki braku ... Poznaj zdrowotną moc przypraw Materiały promocyjne partnera
Bor - dawkowanie. Bor jest minerałem śladowym, co oznacza, że organizm potrzebuje go tylko w niewielkich ilościach. Chociaż nie ma ustalonego dziennego zapotrzebowania na bor, to za bezpieczną dawkę przyjmuje się nie więcej niż 20 miligramów (mg) boru dziennie w przypadku osób dorosłych.
Rys. Magda Ostrowska-Dołęgowska Błonnik, czyli włókno pokarmowe, jest składnikiem pożywienia. Choć organizm ludzki go nie trawi, błonnik może wnieść do naszej diety wiele dobrego. O tym mówi się całkiem dużo. Mniej słyszy się natomiast o negatywnych stronach jego spożywania. Kiedy bywa groźny? Na wstępie chcę zaznaczyć, że artykuł nie ma na celu negowania zalet błonnika pokarmowego jako składnika naszej diety. Chcę jedynie wskazać ewentualne negatywne skutki, jakie może nieść jego nadmierne spożycie, zwłaszcza u osób bardzo aktywnych zawodowo czy fizycznie. Jak działa błonnik? Błonnik pokarmowy przede wszystkim przyspiesza perystaltykę jelit, wspomaga trawienie, przez co może zwiększać częstość wypróżnień. Tworzy podłoże do rozwoju właściwej flory bakteryjnej jelita grubego. Dodatkowe zalety błonnika to zmniejszenie wchłaniania cholesterolu, dłuższe trawienie pokarmów i zwiększanie uczucia sytości. Przy odpowiednim nawodnieniu błonnik „pęcznieje” w jelitach. Kiedy błonnik może zaszkodzić? Spożywanie produktów wysokobłonnikowych nie jest zalecane np. osobom borykającym się ze stanami zapalnymi jelit. Błonnik może być także szkodliwy, gdy przyjmujemy go w nadmiernych ilościach, nie dbając przy tym o odpowiednie nawodnienie organizmu. To prosta droga do odwodnienia, ponieważ błonnik pokarmowy (zwłaszcza frakcja rozpuszczalna) ma zdolność wiązania wody. Tym samym powoduje zwiększenie treści pokarmowej i uczucia sytości, co jest bardzo często pożądanym efektem wśród osób odchudzających się, ale niestety może to doprowadzić do bólów brzucha, wzdęć, a nawet zaparć. Nierozpuszczalne frakcje błonnika poprawiają pracę jelit, zwiększają ich ukrwienie i wzmagają wydzielanie soków trawiennych, ale w nadmiernej ilości mogą powodować biegunki, co również wiąże się z utratą wody i elektrolitów. – Błonnik pokarmowy jest najmniej pożądany w naszej diecie w okres okołotreningowym, kiedy w krótkim czasie przed treningiem oraz zaraz po nim zależy nam na szybkim dostarczeniu łatwo przyswajalnego posiłku – wyjaśnia Igor Dzierżanowski, dietetyk sportowy, trener personalny, członek Kadry Narodowej w Judo. Efekty uboczne spożywania zbyt dużej ilości błonnika Wspomniane zaparcia, wzdęcia, bóle brzucha, biegunki i odwodnienie to pierwsze objawy „przedawkowania” błonnika. Kiedy nie są zbyt uciążliwe, łatwo je zlekceważyć, co może mieć dalsze konsekwencje dla organizmu. – Mimo że błonnik nie jest wchłaniany, nie odkłada się w organizmie i może doprowadzić do ograniczonego wchłaniania składników mineralnych. Razem z nim mogą być usuwane wapń, cynk i żelazo. Błonnik ogranicza wchłanianie tłuszczów, a co za tym idzie – witamin rozpuszczalnych w tłuszczach: A, D, E, K – mówi Igor. Niedobór wapnia może skutkować osteoporozą, problemami z zębami, sercem, układem nerwowym. Brak cynku objawia się zmianami skórnymi, nerwowością, a także niską odpornością. Dla sportowców i biegaczy szczególnie dotkliwy może być niski poziom żelaza, powodujący np. anemię czy spadek formy fizycznej – szybsze męczenie się. Jak nie „przedawkować”? „Przedawkowanie” błonnika nie jest rzeczą prostą. Aktualne zalecenia odnośnie do spożycia błonnika mówią o ilości około 25 g na dobę. Wcześniej podawany był się przedział 20-40 g, ale warto pamiętać, że ilość błonnika w diecie powinna być dostosowana indywidualnie. Jeżeli ktoś ma większą masę, jest aktywny, energetyczność diety takiej osoby jest wysoka, to błonnika w diecie też powinno być więcej niż u osoby o mniejszym zapotrzebowaniu. – Generalnie błonnik wnosi więcej dobrego niż złego, dlatego nie chcę budzić obaw wśród osób, które starając się zdrowo odżywiać, jedzą dużo nieprzetworzonych, pełnoziarnistych produktów. Zbyt duże spożycie błonnika w stosunku do zapotrzebowania zdarza się bardzo rzadko. Poważne konsekwencje zbyt dużej ilości błonnika w naszej diecie pojawiają się po dłuższym czasie. Na początku organizm daje wcześniej wspomniane sygnały. Jeśli coś nas niepokoi, mamy powracające biegunki czy zaparcia, lepiej nie czekać i skonsultować się z lekarzem lub dietetykiem – zaznacza Igor. Produkty błonnikowe jako stały element diety Dzienny zestaw, który zapewni nam 25 g błonnika to np. torebka brązowego ryżu, około 70 g płatków owsianych, 100 g malin np. jako przekąska lub dodatek do płatków (mogą być mrożone) oraz mała garść migdałów (ok. 30 g). Należy pamiętać, że błonnik znajduje się w różnych produktach i jeżeli dodatkowo spożyjemy inne owoce, warzywa, produkty zbożowe itd. to zwiększymy jego pulę w diecie. Jeśli spożywamy znaczne ilości błonnika, lepiej nie próbować dodatkowego suplementowania. To także droga do „przedawkowania” i niepotrzebnych problemów. Wniosek jest prosty – błonnika nie trzeba się bać, wnosi on bardzo wiele dobrego w naszym codziennym żywieniu, należy jednak zachować rozsądek. Kiedy celowo zwiększamy jego ilość w diecie, powinniśmy obserwować reakcje naszego przewodu pokarmowego. Jeżeli zauważymy jakieś niepokojące wymieniane wcześniej objawy, należy skonsultować się ze specjalistą. Błonnik w diecie biegacza. Rys. Magda Ostrowska-Dołęgowska
Uważa się, że fruktoza jest naturalna więc nie może szkodzić – jednak bez obecności odpowiednio dużej ilości błonnika który zmniejszałby skoki glukozy we krwi regulując gospodarkę węglowodanową, jego działanie jest podobne jak glukozy (pisaliśmy na ten temat przy okazji analizowania ryzyka nadmiaru owoców w diecie
Nadmiar soli szkodzi. Przyprawa ta może przyczyniać się do wielu przewlekłych chorób. Dowiedz się, jakie objawy mogą świadczyć o tym, że spożywamy zbyt wiele soli. Sól to przyprawa, która nadaje smak potrawom, ale działa również jako konserwant żywności. Jej składnikiem jest sód – ważny dla organizmu człowieka pierwiastek. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) zaleca, aby dzienne spożycie soli nie wynosiło więcej niż 5 g (jedna łyżeczka) soli dziennie na osobę, tymczasem Polacy spożywają średnio 11,5 g soli dziennie. Niestety przyprawa ta jest dodawana do bardzo wielu potraw spożywanych przez nas na co dzień. Najwięcej jest jej w: żółtym serze, przetworach mięsnych (wędlinach, kiełbasie), pieczywie, koncentratach zup i sosów, przekąskach. Sól, podobnie jak cukier, bywa uzależniająca. Wiele osób nie potrafi zrezygnować ze słonych przekąsek i spożywa ich więcej, niż powinno, biorąc pod uwagę dzienne normy spożycia dla tej przyprawy. Tymczasem nadmiar soli w organizmie, może przyczyniać się do wielu niebezpiecznych chorób, nadciśnienia tętniczego, udaru mózgu, chorób serca (np. powiększenie mięśnia sercowego, niewydolności serca), chorób nerek (np. kamicy nerkowej), osteoporozy, raka żołądka. To długofalowe konsekwencje spożywania zbyt dużej ilości soli, a jakie są te krótkofalowe? Podpowiadamy. Jak rozpoznać, że spożywamy za dużo soli?Kilka objawów może świadczyć o tym, że spożywamy za dużo soli. Wśród nich wymienić można, – to jeden z najczęstszych objawów nadmiernego spożycia soli. Zawarty w soli sód przyczynia się do zatrzymania wody w organizmie i zaburza trawienie, co może prowadzić do powstawania gazów i wzdęć. Co więcej, badania na gryzoniach pokazały, że sól może zmieniać skład bakterii jelitowych, a to również może wpłynąć na produkcję gazów w okrężnicy. Wysokie ciśnienie krwi – sól zwiększa ciśnienie krwi, co może prowadzić do wielu niebezpiecznych dla zdrowia chorób. Tu również głównym winowajcą jest sód, a właściwie chlorek sodu, bo z tej postaci pierwiastek ten występuje w soli. Sód w nadmiarze upośledza pracę nerek i utrudnia pozbycie się płynów z organizmu, w efekcie podnosi się ciśnienie – one również mogą być sygnałem, że w naszej diecie jest zbyt dużo soli, a co za tym idzie sodu w organizmie. Sól zatrzymuje wodę w organizmie, w rezultacie może się pojawić opuchlizna, na twarzy, dłoniach, stopach i wokół pragnienie – jeśli zauważyłeś u siebie zwiększone pragnienie, a nie zmieniły się warunki atmosferyczne, które mogłyby na to zjawisko wpłynąć (np. wysoka temparatura powietrza), może to oznaczać, że spożywasz zbyt soli. Zawarty w niej sód ma wpływ na utrzymywanie równowagi płynów w organizmie. Jeśli jest go za dużo w organizmie, czyli kiedy spożywamy za dużo tej przyprawy, dochodzi do zaburzenia tej równowagi. Organizm pobiera wodę z komórek, by zneutralizować sód. Efektem tego procesu jest zwiększone pragnienie, ponieważ organizm daje znać, że nie ma wystarczającej ilości wody na reagowanie na tak dużą ilość na wadze – kiedy organizm zatrzymuje wodę w organizmie, zaczynamy przybierać na wadze. Jeśli wzrost kilogramów jest nagły (następuje w ciągu kilku dni), przyczyną może być nadmiar soli w diecie. Spróbuj wyeliminować tę przyprawy i zobacz, czy po kilku dniach waga wróci do normy. Pamiętaj, że otyłość zwiększa ryzyko nadciśnienia tętniczego, cukrzycy typu 2 oddawanie moczu – niestety nadmiar soli w organizmie może u niektórych osób przyczynić się do częstszego oddawania moczu. Jak to działa? Sól zwiększa pragnienie, więc pijemy więcej napojów, a w efekcie częściej biegamy do ze snem – nadmiar soli może przyczyniać się do problemów ze snem, takich jak niespokojny sen, częste budzenie się w nocy ( po to, by pójść do toalety). W efekcie rano jesteśmy zmęczeni, zmęczenie, osłabienie – osoby, które spożywają zbyt dużo soli mogą odczuwać zmęcznie i osłabienie. Powodów może być kilka. Po pierwsze, mogą źle sypiać (patrz powyżej), po drugie organizm, by zneutralizować nadwyżkę sodu z organizmu pobiera wodę z komórek, co przyczynia się do ogólnego osłabienia żołądkowe – nadmiar soli w organizmie może przyczyniać się do mdłości, a nawet do biegunki. Jeśli masz rozstrój żołądka lub skurcze żołądka, przyjrzyj się swojej diecie i zastanów się, jak ograniczyć sól. Pamiętaj o wodzie! Pomoże nawodnić organizm i tym samym poprawić głowy – duża ilość soli przyczynia się do rozszerzeniem naczyń krwionośnych w mózgu, co może skutkować silnymi bólami głowy. Jeśli ta dolegliwość pojawia się po zjedzonym posiłku, sprawdź, czy nie był on zbytnio przesolony. Jeśli zauważysz u siebie tego typu objawy, przyjrzyj się swojej diecie. Sprawdź, ile w rzeczywistości spożywasz soli. Pamiętaj, liczy się nie tylko sól dodawana na przykład do zupy, czy gotujących się ziemniaków, ale również ta w pieczywie, serze czy wędlinie. Postaraj się wyeliminować nadmiar soli i sprawdź, czy twój stan zdrowia się poprawi. Jeśli nie, koniecznie skontaktuj się z lekarzem. Jak ograniczyć ilość soli w diecie?Ograniczenie soli w diecie jest prostsze, niż nam się wydaje. Trzeba się zastosować do poniższych rad: Zrezygnuj z jedzenia słonych przekąsek. Zrezygnuj z jedzenia przetworzonych potraw oraz gotowych dań z dodatkiem sosów i przypraw, np. zamiast kupować mrożoną zapiekankę ze sklepu, zrób ją samodzielnie w domu. Potrzebujesz tylko pieczarek, cebuli, odrobimy dobrej jakości sera i bagietki. Zamiast kupować wędliny w sklepie, upiecz mięso w domu. Czytaj etykiety i sprawdzaj zawartość sodu w kupowanej żywności. Rezygnuj z tych produktów, które zawierają duże ilości soli. Zamiast soli używaj ziołowych przypraw, nadadzą one potrawom głębi smaku. Jeśli jesz poza domem, poproś o przygotowanie dania bez dodatku dużej ilości soli. Początkowo potrawy bez dodatku soli mogą nam się wydawać mdłe i niesmaczne. To chwilowe i po kilku dniach się zmieni. Przyczyną się zmiana wrażliwości kubków smakowych. Powyższa porada nie może zastąpić wizyty u specjalisty. Pamiętaj, że w przypadku jakichkolwiek problemów ze zdrowiem należy skonsultować się z lekarzem. Źródło:
. 712 604 17 675 649 235 514 277
nadmiar błonnika w diecie objawy
